عصر ایران - این روزها، صحبت از خطر حمله هوایی اسراییل به مراکز هسته ای کشور است. البته این تهدید وخطر برای نخستین بار مطرح نشده است، دست کم در دومقطع دیگر نیز در سالهای 1383 و 1392 این تهدید بصورت جدی از سوی آمریکا واسراییل طرح گردید.
البته در سالهای گذشته برخی چهره‌ها، با اشاره به برخورداری ایران از پدافند موثرهوایی بخصوص سامانه‌های باور 373 و اس 300، آسمان ایران را در برابر تهدیدات هوایی مقاوم معرفی می کردند.
اما به نظر می‌رسد با حملاتی که در شهریورماه گذشته از سوی جنگنده های اسراییلی شد، این ابزار دفاعی شاید بازدارندگی کامل را در برابر تهدیدات هوایی نداشته باشد و بهمین دلیل نگرانی نسبت به حمله اسراییل وجود دارد.
اما پرسش اینجاست مگر بیست سال قبل که کشور در معرض تهدیدات آمریکا واسراییل بود، ما سامانه پدافند عجیب وغریبی در کشور داشتیم که مانع حمله شود؟ پس چه چیزی مانعی حمله به ایران شد؟
برای پاسخ به این سوال کافی است به شرایط آن روزکشور بازگردیم، در سال 1380 آقای خاتمی در انتخاباتی با ده کاندیدا و تنوع سلایق، با حدود 22 میلیون رای در انتخاباتی که 70 درصد واجدان شرایط شرکت کرده بودند مجدداَ موفق به کسب بیش از نیمی از رأی واجدان شرایط و 77 درصد شرکت کنندگان شد.
این میزان مشارکت بسیار بالاتر از نرم معمول کشورهای دموکراتیک غربی بود و بر عمق مردمسالاری در نظام جمهوری اسلامی تاکید می کرد.
طبیعی است در آن شرایط اتهامات و ایران هراسی و تخریب‌ها نمی‌توانست در افکارعمومی جهان وحتی میان دولتهای مستقل جهان، اثرگذاری جدی داشته باشد ومسیر را برای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران محدود می‌کرد.
بنابراین موثرترین و بازدارنده پدافند برای ما، مردمسالاری و مشارکت وحمایت مردمی از نظام است که موجب می‌شود تهدیدات علیه نظام به نتیجه نرسد.
اکنون ما با شرایطی مواجهیم که در انتخابات ریاست جمهوری اخیر، در دور اول بیش از 60 درصد و در دور دوم بیش از 50 درصد مردم در انتخابات شرکت نکردند و آقای پزشکیان با رای حدود 26 درصد واجدان شرایط یعنی حدود یک‌چهارم ایرانیان رییس جمهور شده است.
بازهم جریاناتی قدرتمند در کشور وجود دارند که همین رییس جمهور حداقلی را برنمی‌تابند و در نمازهای جمعه، تجمعات و رسانه های عمومی و وابسته به نهادها، به توهین وتخریب دولت می‌پردازند.
این جریانات که خود را انقلابی می نامند و ما آنها را سوپرانقلابی می‌نامیم ، باید متوجه باشند که اینگونه برخورد و دفع کردن بخش‌های بزرگی از جامعه از مشارکت در نظام، به بهانه‌هایی نظیر موضع متفاوت آنان در حجاب، زندانیان سیاسی، فرهنگ، قومیت و فضای بازسیاسی موجب می شود که:
ریشه‌های درخت انقلاب، یکی پس از دیگر خشک شوند و اگر این جریانات کوچکترین علاقه‌ای به ایران، انقلاب واسلام دارند و از سوی جریان نفوذ و دشمنان کشور خط نمی‌گیرند، باید بدانند به فرمود امام خمینی و تاییدات رهبری، مهمترین دلیل پایداری و تداوم انقلاب ونظام جمهوری اسلامی همین مردم هستند.
اگر اعتماد عمومی ومشارکت مردم آسیب ببیند همانطور که در سالهای اخیر دیده است، هیچ سلاح و پدافندی قادر به مقابله با تهدیدات نخواهد بود.
اکنون که نظام با تهدیدات خارجی مواجه است باید از آخرین فرصت‌ها برای احیای مشارکت عمومی و حضور مردم در صحنه استفاده کنیم.
قبل از آنکه دیرشود و ممنوعیت‌های بی دلیل وبی فایده ای نظیر فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی، برخورد و زندانی کردن منتقدین، فضای بسته رسانه ای، یکسویه عمل کردن نهادهای عمومی نظیر رسانه ملی، تریبون‌های ائمه جمعه و نهادهای فرهنگی را رفع کنیم و فضا را برای بازگشت نشاط اجتماعی وامید به جامعه فراهم آوریم ومطمئن باشیم همانطور که این انقلاب متعلق به مردم وتوسط مردم به پیروزی رسید، همین مردم از کشورشان در برابر همه تهدیدات حفاظت وپاسداری خواهند کرد.
